Ηθικό δίδαγμα - κεντρική ιδέα: Ο Ολυμπιακός δεν παίζει για πλάκα

Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 --αν θυμάμαι καλά πρέπει να ήταν 1971-- ήλθε στην Αθήνα σε μια από τις καθιερωμένες ετήσιες περιοδείες της ανά τον κόσμο η θρυλική Αμερικανική ομάδα των μάγων του μπάσκετ Χάρλεμ Γκλοουμπτρότερς, έχοντας μάλιστα τότε μια από τις διαχρονικά καλύτερες συνθέσεις τους. Στην επίσκεψή τους, είχαν συντελέσει πολύ οι στενές σχέσεις του χουντικού καθεστώτος της χώρας με τις ΗΠΑ. Η εμφάνισή τους ήταν πολυαναμενόμενη και πολυδιαφημισμένη, καθώς οι Χάρλεμς αποτελούσαν αντικείμενο παγκόσμιου θαυμασμού, ιδίως εκείνα τα χρόνια. Συνεπώς ήταν μια ατραξιόν για τους φιλάθλους της χώρας, που θα έπαιρναν μαζί τα παιδιά και τις οικογένειές τους για να τους δουν, όπως συνέβαινε άλλωστε σε όλο τον κόσμο.




Του Θεολόγου Μιχαηλίδη

Αν κάτι χαρακτηρίζει διαχρονικά τον κόσμο του Ολυμπιακού, είναι το πάθος και η αφοσίωση των οπαδών του. Άνθρωποι που μέσα στις δεκαετίες ακολουθούν τις ομάδες του Θρύλου σε όλα τα αθλήματα και έχουν βάλει το δικό τους λιθαράκι για να γραφτεί η ιστορία του Ολυμπιακού Συνδέσμου Φιλάθλων Πειραιώς. Το καλοκαίρι που μας πέρασε είχαμε αναδημοσιεύσει από το ερυθρόλευκο μπασκετικό blog Redbasketzone αυτό το εξαιρετικό κείμενο, που αξίζει να διαβάζεται από τους νεότερους Ολυμπιακούς, γιατί δείχνει τη στάση του κόσμου σε δύσκολες εποχές. Ήταν πολύ μεγάλη η χαρά μας και ταυτόχρονα νιώσαμε μεγάλη τιμή, όταν ο συγγραφέας του συγκεκριμένου κειμένου επικοινώνησε μαζί μας. Ακόμα μεγαλύτερη ήταν η χαρά μας όταν μας έστειλε και κείμενα προς δημοσίευση για το blog μας. Δημοσιεύουμε λοιπόν σήμερα το παρακάτω πολύ ενδιαφέρον κείμενο, που πραγματεύεται έναν αγώνα για τον οποίο δεν γνωρίζαμε και μάθαμε. Για να θυμούνται λοιπόν οι παλιοί και να μαθαίνουν(-ουμε) οι νεότεροι...

Πράγματι οι Χάρλεμς ήλθαν και έδωσαν αγώνα επίδειξης στο Καλλιμάρμαρο, συναρπάζοντας το κοινό με τα μαγικά κόλπα τους. Η ιστορία μας όμως δεν τελειώνει εδώ. Αντίθετα, αρχίζει εδώ.

Ο Ολυμπιακός είχε εκείνη την εποχή μια φιλόδοξη ομάδα, που μπορεί να μην είχε αρχίσει να κατακτά τα πρωταθλήματα Ελλάδας, αλλά διαρκώς βελτιωνόταν και είχε γίνει αρκετά ανταγωνιστική, νικώντας μάλιστα φορές στα ντέρμπι τους πρωταθλητές (ιδίως τον ΠΑΟ) και τους βασικούς διεκδικητές των τίτλων της εποχής.

Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, με διάφορες επαφές και διασυνδέσεις, ζήτησε να παίξει με τους Χάρλεμς ένα φιλικό αγώνα επίδειξης (υποτίθεται). Οι Χάρλεμς, αν και παραξενεύτηκαν από την πρόταση, δέχθηκαν, με τον όρο ο αγώνας να διαρκούσε μόνο ένα ημίχρονο. Έτσι στο «άψε-σβήσε» κλείστηκε έκτακτα το παιχνίδι, για να γίνει προτού φύγουν οι Αμερικανοί από την Ελλάδα για άλλους τόπους της περιοδείας τους.

Ο αγώνας έγινε πάλι στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Από την πρώτη στιγμή, φάνηκε ότι ο Ολυμπιακός δεν παίζει για επίδειξη ή πλάκα, αλλά μόνο για τη νίκη, αφού ήθελε πολύ να κερδίσει τους φημισμένους Χάρλεμς. Γι’ αυτό έπαιζε πολύ δυνατά. Μετά τον αιφνιδιασμό των δύο πρώτων λεπτών, οι Αμερικανοί αντιλήφθηκαν τι συνέβαινε και αντέδρασαν. Κατάλαβαν ότι δεν μπορούσαν να κάνουν τα δικά τους και αναγκαστικά προσαρμόστηκαν σε ένα καθαρά ανταγωνιστικό παιχνίδι. Έτσι έγινε ένα κανονικό ματς, από το οποίο δεν έλειψαν νεύρα και ένταση. Και μη νομίζετε ότι οι Χάρλεμς ήταν τίποτε ακατάλληλοι για κανονικό μπάσκετ. Ήταν κανονικοί μπασκετμπολίστες, με μεγάλες ικανότητες, οι οποίοι όμως είχαν διαλέξει το θέαμα στην επαγγελματική τους καριέρα. Μην ξεχνάμε ότι και ο περίφημος γίγας του NBA Γουίλτ Τσάμπερλεν πέρασε από τους Χάρλεμς.

Για την ιστορία, το τελικό σκορ του αγώνα, που διάρκεσε, όπως είπαμε, ένα ημίχρονο ήταν 32-28 υπέρ των Αμερικανών.

Για να καταλάβετε πόσο πολύ ήθελε ο Ολυμπιακός να κερδίσει, αρκεί να σας πω ότι ειδικά για τον συγκεκριμένο αγώνα είχε ενισχυθεί με τον «αυτοκράτορα» Βασίλη Γκούμα, πρώτο σκόρερ της εποχής και μια από τις μεγαλύτερες μορφές που έχει βγάλει το ελληνικό μπάσκετ. Έχει φορέσει λοιπόν και αυτός τη δοξασμένη φανέλα, έστω και μία φορά, έστω και υπό τις προαναφερόμενες συνθήκες.