Του RedTerso
Το πολύ παράξενο είναι ότι η τελική εικόνα του παιχνιδιού είναι απολύτως αντίστροφη με την εικόνα που έδειξε η ομάδα στο πρώτο δεκάλεπτο. Έλεγχος του ρυθμού και των ριμπάουντ, καλή κυκλοφορία της μπάλας, σωστές επιθέσεις και δημιουργία ρηγμάτων στην αντίπαλη άμυνα με παραγωγή ελεύθερων σουτ. Στην αρχή της δεύτερης περιόδου όμως έγινε κάτι και η ομάδα πάτησε το «off» στον διακόπτη και εξαφανίστηκε από το παρκέ, φλερτάροντας έντονα με την χειρότερη επιθετική συγκομιδή της στην ιστορία της παρουσίας της στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση. Το γεγονός ότι τελικά το απέφυγε δεν μπορεί να θεωρηθεί και κατόρθωμα. Για τη σημερινή τραγική εμφάνιση ευθύνες έχουν όλοι. Τόσο το προπονητικό τιμ όσο και οι παίχτες.
Η τραγική εικόνα που παρουσίασε ο Ολυμπιακός μπορεί να αποτυπωθεί και μόνο από το τελικό σκορ. Η ουσία είναι ότι όποιος παρακολούθησε το παιχνίδι θα διαπίστωσε ότι η διαφορά των δύο ομάδων ήταν αυτή ανάμεσα σε μια εφηβική και σε μια ανδρική ομάδα. Για τέτοια διαφορά μιλάμε σε επίπεδο ενέργειας, δύναμης και συγκέντρωσης. Οι Βάσκοι υπερτερούσαν σε όλες τις κατηγορίες και η διαφορά (πέρα από τους 32 πόντους) στο συνολικό ranking με 115 έναντι του δικού μας ιστορικά χαμηλού 48 τα λέει όλα.
Η Μπασκόνια από το δεύτερο δεκάλεπτο και μετά χτύπησε τον Ολυμπιακό με τα δικά του όπλα και τον κέρδισε κατά κράτος. Άμυνα στο όριο του φάουλ, παγίδες στους περιφερειακούς, που τους απαγόρευαν να λειτουργήσουν και να δημιουργήσουν και μια ρακέτα, που έμοιαζε με ναρκοπέδιο για τα φαντάσματα με τα ερυθρόλευκα. Η Μπασκόνια κατάφερε να δεχτεί μόλις 54 πόντους, ενώ πέτυχε 86 απέναντι στην καλύτερη (μέχρι χτες) άμυνα της Ευρωλίγκας. Η διαφορά στο επίπεδο της ενέργειας στοιχειοθετείται από την τρομακτική διαφορά, που είχαμε στα ριμπάουντ (46 έναντι 31). Και το χειρότερο ήταν ότιη ομάδα μας αρνήθηκε από κάποιο σημείο και μετά να προσπαθήσει για κάτι καλύτερο. Και αυτό είναι εξωφρενικό και συνάμα απογοητευτικό για τη νοοτροπία του Ολυμπιακού και αποτυπώνεται στο γεγονός οτι σουτάραμε περισσότερα τρίποντα (30) από δίποντα (26).
Σε αυτό το σημείο φυσικά μεγάλη ευθύνη έχει ο Σφαιρόπουλος που δεν μπόρεσε σε κανένα σημείο του παιχνιδιού να ηρεμήσει την ομάδα και να σταματήσει τον κατήφορο. Ο Ολυμπιακός τελείωσε το ματς με 16,7% (!!!) στα τρίποντα, που πρέπει να είναι και αρνητικό ρεκόρ. Ο προπονητής βλέποντας ότι δεν «βγαίνει» σε κανένα σημείο το περιφερειακό παιχνίδι (πριν το τελευταίο τρίποντο του Παπανικολάου είχαμε 23 (!!!) συνεχόμενα άστοχα) θα έπρεπε να βρει τον τρόπο να περάσει η μπάλα μέσα στο καλάθι ώστε να κυνηγήσουμε λίγο περισσότερο τις επαφές, από τα να επιδιδόμαστε σε ένα αδιανόητο και ατελέσφορο βομβαρδισμό από την περιφέρεια. Επίσης ο κόουτς φέρει ευθύνη και για το κατά τη γνώμη μου άσχημο rotation. Τόμπσον, Γουίλτζερ, Μπόγρης (από τη στιγμή που το ματς είχε κριθεί από το 3ο δεκάλεπτο) αγωνίστηκαν ελάχιστα. Ταυτόχρονα Ρόμπερτς και Στρέλνιεκς δεν μπορούσαν να βοηθήσουν παρόλο, που έχουν το «άλλοθι» ότι προέρχονταν από τραυματισμό. Και εδώ μπαίνει το ερώτημα του αποκλεισμού του Τολιόπουλου από τη δωδεκάδα. Όταν 2 βασικοί περιφερειακοί προέρχονται από τραυματισμό δεν μπορεί να στηριχθεί rotation 4 παιχτών στην περιφέρεια, ακόμα περισσότερο από τη στιγμή που δεν επιλέχτηκε σχεδόν καθόλου το σχήμα με τους 3 φόργουορντ, που ενδεχομένως θα μπορούσε να «ματσάρει» την αθλητικότητα των Βάσκων. Ο Σφαιρόπουλος όπως του πιστώνουμε τα πολλά θετικά, που έχει δώσει στην ομάδα θα πρέπει να ακούσει μετά το χτεσινό ρεζιλίκι και την κριτική που αναλογεί στην περίσταση.
Σε επίπεδο παιχτών ο μόνος που θα μπορούσε να διασωθεί από αυτό το πραγματικό ναυάγιο είναι ο Πρίντεζης. Μετά το χάος. Όλοι μηδενός εξαιρουμένου οι υπόλοιποι παίχτες μας ήταν κακοί το λιγότερο. Και μια (και παραπάνω) κακή εμφάνιση μπορεί να συγχωρεθεί. Αυτό που δεν μπορώ όμως σε καμία περίπτωση να δεχτώ είναι η ασέβεια προς τον κόσμο. Η φάση στο τέλος του παιχνιδιού, που με τη διαφορά πάνω από 30 πόντους, βγαίνουμε σε αιφνιδιασμό 2 εναντίον 1 και ο Μάντζαρης πάει να δώσει πάσα πίσω από την πλάτη, είναι έλλειψη σεβασμού προς τους 100 οπαδούς του Ολυμπιακού, που ταξίδεψαν στην Χώρα των Βάσκων και έλλειψη συναίσθησης της μπασκετικής πανωλεθρίας που λάμβανε χώρα. Για αυτή τη συμπεριφορά αξίζει πρόστιμο από τη διοίκηση. Και όχι μόνο στον Μάντζαρη, αλλά σε όλους τους παίχτες που παίζανε «ρολόι» από το τρίποντο αντί για μπάσκετ. Βλέποντας αυτή την εμφάνιση, μου ήρθε πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια στο μυαλό το σύνθημα «.. .εμείς άμα θα παίζαμε θα είχαμε ψυχή» και να αφορά τον μπασκετικό Ολυμπιακό. Και αυτό είναι κάτι που θα έπρεπε να προβληματίσει τους πάντες στην ομάδα.
Είναι σαφές ότι η ομάδα περνάει περίοδο ντεφορμαρίσματος και προβληματικής ανακατανομής των ρόλων. Χρειάζεται κριτική και μάλιστα σφοδρή. Όχι όμως μηδενισμός και καταστροφολογία. Όσοι αισθάνονται πραγματικά τα επίσης παλιά συνθήματα «όσο με πληγώνεις, τόσο με πορώνεις» και «Ολυμπιακός στα εύκολα, Θρύλος στα δύσκολα» θα βρίσκονται στη θέση τους στο ΣΕΦ την Τρίτη το βράδυ για να στηρίξουν την ομάδα τη στιγμή που το χρειάζεται, ενόψει μιας ακόμα εβδομάδας με διπλούς αγώνες (Μακάμπι μέσα, Κίμκι έξω). Ακόμα και αν έχουμε πικραθεί, μόνο αν βρεθούμε δίπλα στην ομάδα μπορούμε να ανατρέψουμε την κατάσταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου