Ας ξεκινήσουμε με τα βασικά: ανεξάρτητα από το σκορ, ο Ολυμπιακός σήμερα ήταν καλύτερος από τον αγώνα με την Κέρκυρα -και αυτό θα ίσχυε ακόμα και αν δεν είχαν έρθει οι βαθμοί της νίκης. Όμως οι προβληματισμοί παραμένουν και το γεγονός πως το σκορ άνοιξε με ένα πανέμορφο μεν, οφσάιντ δε, τέρμα, καθώς και η αμυντική λειτουργία, η οποία εξακολουθεί να είναι ανεπαρκής, πρέπει να τονιστούν και να μην κρυφτούν από την έκταση του σκορ (η οποία θα μπορούσε να ήταν ακόμα μεγαλύτερη).
Του Dr. Jekyll
Η ενδεκάδα που επέλεξε ο Μπέντο δεν έκρυβε εκπλήξεις: ο Λεάλι επιλέχθηκε ως τερματοφύλακας, ο Ντε Λα Μπέγια και ο Φιγκέιρας για το αριστερό και δεξί άκρο της άμυνας, ο Ντα Κόστα και ο Μποτία ως κεντρικοί αμυντικοί, οι Μάρτιν και Μίλι στα χαφ, οι Σεμπά και Ελιονούσι ως αριστερό και δεξί χαφ, ο Φορτούνης πίσω από τον επιθετικό και ο Ιντέγε ως επιθετικός.
Στο πρώτο ημίχρονο η ομάδα πίεσε από το ξεκίνημα, είχε κατοχή και δημιούργησε αρκετές τελικές, με τρεις από αυτές να είναι φάσεις μισό γκολ. Όμως: η κυκλοφορία ήταν προβληματική, αφού τόσο ο Φορτούνης, όσο και οι Μάρτινς και Μίλι δεν βρέθηκαν σε καλή ημέρα. Από κοντά και ο Ελιονούσι (για πρώτη φορά από νωρίς άλλαζαν πτέρυγες με τον Σεμπά), ο οποίος συνεχίζει να μην είναι σε φόρμα. Επαναλαμβάνω: κανείς από τους τέσσερις δεν ήταν κακός (ίσως ο Φορτούνης να ήταν πιο μακριά από αυτό που μπορεί να προσφέρει), αλλά κανείς δεν ήταν και σε καλή ημέρα για να κάνει τη διαφορά. Τα, κακά τις περισσότερες φορές, γεμίσματα ήταν ο πιο σύνηθες τρόπος ανάπτυξης, ενώ ο Λεβαδειακός έδειχνε ότι μπορούσε ανά πάσα στιγμή να γίνει επικίνδυνος με τις αντεπιθέσεις (συμπαθής ή αντιπαθής ο Μάντζιος, είναι ένας ιδιαίτερα ικανός παίκτης, ενώ και οι μέσοι του Λεβαδειακού έδειξαν ότι ξέρουν μπαλίτσα). Ειδικά από τη στιγμή που οι σπουδαίες ευκαιρίες του Ιντέγε (στο 21' με τον αμυντικό Μουλόπουλο να διώχνει πάνω στη γραμμή), του Μποτία (στο 29' ζήλεψε κάτι από τη δόξα του Ελιονούσι στον αγώνα με τη Γιανγκ Μπόις και έστειλε με κοντινή προβολή τη μπάλα άουτ) και του Σεμπά (στο 40' με σουτ) δεν βρήκαν δίχτυα, το φάντασμα της γκέλας (που θα ήταν και δεύτερη συνεχόμενη) άρχισε να κόβει βόλτες πάνω από το Καραϊσκάκη.
Ο Ολυμπιακός μπήκε δυνατά και στο δεύτερο ημίχρονο, στο οποίο βελτιώθηκε και η απόδοση των κινητήριων μοχλών της ομάδας, δηλαδή του Φορτούνη, του Μίλι και του Μάρτινς. Το γκολ ήρθε στο 48' με υπέροχο ψαλιδάκι του Ιντέγιε, ο οποίος, όμως, ήταν σε θέση οφσάιντ. Αφού ο Λεβαδειακός δεν κατόρθωσε να ισοφαρίσει στο τετ α τετ του Γιακουμάκη στο 61' (σε μια φάση που περιλαμβάνει όλες τις αδυναμίες της άμυνας του Ολυμπιακού σε μπαλιές στη πλάτη της άμυνας), κάπου θα ερχόταν το ξέσπασμα, το οποίο ήρθε με τρία γκολ μέσα σε τέσσερα λεπτά (Μίλι στο 69', Φορτούνης στο 71' και Ιντέγιε στο 73'). Ο Μπέντο έκανε και τις αλλαγές του (Ελιονούσι- Πάρντο 72', Μάρτινς-Ανδρούτσος 74' και Ιντέγιε-Καρντόσο 77'), ο Ολυμπιακός έχασε και άλλες ευκαιρίες, με το δοκάρι στο υπέροχο σουτ του Πάρντο και το χαμένο τετ α τετ, επίσης του Πάρντο (σε μια φάση, πάντως, που ο Ανδρούτσος ήταν αφύλαχτος δίπλα του), να είναι οι κορυφαίες, και το σφύριγμα της λήξης βρήκε, πιστεύω, την πλειοψηφία του κόσμου ικανοποιημένη.
-- Ο Μπέντο συνεχίζει να επιλέγει να μην αλλάζει τη τράπουλα. Μοναδική αλλαγή η επιβεβλημένη του Ντε Λα Μπέγια στη θέση του Ρέτσου, ο οποίος (μήπως και το εμπεδώσουμε) ΔΕΝ είναι αριστερό μπακ. Ο Ισπανός είχε και δύο ασίστ.
-- Ο Φιγκέιρας συνεχίζει να φαίνεται πολυτιμότερος του Ομάρ στα παιχνίδια που ο Ολυμπιακός πρέπει να επιτεθεί. Είναι και ο μόνος ταχύς παίκτης στην αμυντική τετράδα.
-- Με Ντε Λα Μπέγια, Ντα Κόστα και Μποτία, απέναντι σε δυνατό επιθετικά αντίπαλο και με την ομάδα μας να πίεζει ψηλά, δεν υπάρχει ελπίδα. Είναι καλό που η ομάδα πιέζει, αλλά με τόσο αργούς στην επιστροφή παίκτες, οι αντεπιθέσεις των αντιπάλων θα είναι κίνδυνος θάνατος.
-- Γίνεται το rotation στον αγώνα με τα Χανιά και, διαβάζω --αφού δεν είδα τον αγώνα-- ότι αρκετοί παίκτες έδειξαν ότι μπορείς να βασιστείς πάνω τους. Το ίδιο είχε συμβεί, θυμίζω, και στον αγώνα Κυπέλλου με τον Πλατανιά. Δείχνει υγεία σε μια ομάδα πως οι, πρακτικά, αναπληρωματικοί δεν αντιμετωπίζουν ως αγγαρεία τους αγώνες του Κυπέλλου, αλλά ως ευκαιρία που πρέπει να αδράξουν για να διεκδικήσουν περισσότερες συμμετοχές. Όταν, όμως, οι καλές εμφανίσεις δεν εξαργυρώνονται με συμμετοχές στα σημαντικότερα παιχνίδια, είναι βέβαιο πως και γκρίνια θα υπάρξει (και από τους παίκτες, που αισθάνονται ότι δεν επιβραβεύεται η προσπάθειά τους, και από την εξέδρα, η οποία στα κακά αποτελέσματα, συνήθως και δυστυχώς, κρίνει πως οι καλύτεροι είναι αυτοί που δεν αγωνίστηκαν), και δεν θα υπάρχει το ίδιο πάθος σε αντίστοιχους αγώνες.
-- Η εικόνα του Ολυμπιακού ήταν σίγουρα καλύτερη από αυτή του αγώνα με την Κέρκυρα. Παρ' όλα αυτά, δεν ήταν τόσο καλή, ώστε η πρώτη αλλαγή να γίνει μετά το 70'.
-- Ο Πάρντο δείχνει διάθεση να προσφέρει και πίσω, συνεχίζει -ακόμα και στα περιορισμένα λεπτά συμμετοχής- να φαντάζει ο πιο ικανός για σκοράρισμα πλάγιος μέσος μας, αλλά στη φάση που επιλέγει να τελειώσει το τετ α τετ, αντί να προσφέρει το (σχεδόν σίγουρο) γκολ στον Ανδρούτσο, κάνει λάθος. Και είναι ένα λάθος, που ο Κολομβιανός κάνει συχνά.
-- Και σήμερα, οι παίκτες έψαχναν τον Καρντόσο, προκειμένου να του δώσουν την ευκαιρία να ανοίξει, επιτέλους, λογαριασμό. Αυτό δείχνει υγεία.
-- Το μεγάλο ρόστερ δημιουργεί και προβλήματα, ειδικά όταν διαθέτεις και νεαρούς ταλαντούχους, οι οποίοι δικαιούνται επίσης ευκαιρίες. Είναι, σίγουρα, σημαντικό για μια ομάδα να έχει ένα σταθερό κορμό και ταυτόχρονα να αξιοποιούνται όλοι οι ποδοσφαιριστές και να προωθούνται τα ταλέντα. Δεν είναι εύκολο το έργο του Μπέντο, ωστόσο οφείλει να βρει τις ισορροπίες.
-- Η αμυντική λειτουργία είναι δυσλειτουργική και αυτό δεν οφείλεται κυρίως στην ποιότητα των παικτών που απαρτίζουν την αμυντική γραμμή, αλλά σε όλη την ανασταλτική λειτουργία της ομάδας.
-- Ο Λεάλι βρίσκει τα πατήματά του. Εξακολουθώ, πάντως, να θεωρώ παράλογη την απόκτησή του (όχι μόνο επειδή ήρθε ως δανεικός, αλλά και αν ήταν κανονική μεταγραφή).
-- Επειδή (και μόνο) τονίσαμε ότι το γκολ του Ιντέγιε ήταν οφσάιντ, θα αναφέρουμε ότι στο 60΄ γίνεται καθαρό πέναλτι στον Νιγηριανό που δεν σφυρίχθηκε.
-- Και ένας καλός λόγος για τον, καλύτερο για εμένα σήμερα παίκτη μας, μοναδικό άτεχνο Βραζιλιάνο μέσο, Σεμπά. Άντε και στα καλύτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου