Του Dr. Jekyll
Ο Πορτογάλος τεχνικός επέλεξε την πεπατημένη, δείχνοντας αποφασισμένος να ζήσει και να πεθάνει με τη σταθερή, εκτός από μία αλλαγή, ενδεκάδα. Συγκεκριμένα, η σύνθεση του Ολυμπιακού ήταν Λεάλι, Ρέτσος, Ντα Κόστα, Μποτία, Φιγκέιρας, Μίλι, Μάρτινς, Σεμπά, Φορτούνης, Ελιονούσι και επιθετικός ο Καρντόσο (αντί του συνήθη υπόπτου Ιντέγιε). Σε έναν άθλιο αγωνιστικό χώρο, ο Ολυμπιακός μπήκε δυνατά, κάνοντας δύο πολύ καλές φάσεις (η πρώτη με τον Φορτούνη να στέλνει τη μπάλα στην αγκαλιά του τερματοφύλακα των γηπεδούχων από το σημείο του πέναλτι μετά από καλή πάσα του Καρντόσο στο 1΄ και η δεύτερη από κεφαλιά του Καρντόσο μετά από άψογη σέντρα του Σεμπά στο 13΄). Από την άλλη, και οι γηπεδούχοι έχασαν τεράστια ευκαιρία με χαμένο τετ α τετ, μετά από μπαλιά στη πλάτη της άμυνας, στο 5΄.
Οι ισορροπίες του αγώνα άλλαξαν μετά τη κόκκινη κάρτα του Λίλα στο 40΄ για φάουλ, πάνω στη γραμμή της μεγάλης περιοχής, στον Φορτούνη. Ο Τρικαλινός μέσος εκτέλεσε και το φάουλ, το οποίο απέκρουσε, εντυπωσιακά και με δόση τύχης, με τα πόδια ο τερματοφύλακας των γηπεδούχων. Ευτυχώς, ο Πορτογάλος τεχνικός έκανε σχετικά νωρίς τις αλλαγές, πέρασε στον αγώνα τον Πάρντο στο 58΄ (στη θέση του --κακού-- Ελιονούσι), τον Ιντέγιε στο 65΄ (στη θέση του Φορτούνη) και τον Καμπιάσο στο 79΄ (στη θέση του Καρντόσο). Το σκορ άνοιξε ο Καρντόσο στο 68΄, από χαμηλή σέντρα του Σεμπά από τα αριστερά, ενώ το δεύτερο τέρμα πέτυχε ο Σεμπά στις καθυστερήσεις με βραζιλιάνικο τρόπο, μετά από πολύ καλή μακρινή μπαλιά του Μιλιβοόγεβιτς.
-- Γράφοντας για τα φετινά παιχνίδια του Ολυμπιακού, νομίζω ότι παθαίνω deja vu, αφού κάμποσα πράγματα παραμένουν ίδια.
-- Ξεκινάμε από την ενδεκάδα: μία μόνο αλλαγή, αυτή του Καρντόσο στη θέση του Ιντέγιε. Είχε, πάντως, λογική: στον άθλιο αγωνιστικό χώρο των Ιωαννίνων, ο --καλύτερος στο ψηλό παιχνίδι-- Καρντόσο μπορούσε να φανεί πιο χρήσιμος από τον all around Ιντέγιε.
-- Είναι θέμα χρόνου να σκάσει ο Μάρτινς, ο οποίος αγωνίζεται σε επίσημους αγώνες από την αρχή του Αυγούστου. Ήδη, κυρίως στον αγώνα με τον ΑΠΟΕΛ, αλλά και χθες, οι μεταβιβάσεις του δεν είχαν την ίδια σιγουριά με τους περασμένους αγώνες.
- Ο Ρέτσος βελτιώνεται. Στις αντεπιθέσεις, πάντως, όπως είναι και λογικό, θα αναζητά πάντα το δεξί του --καλό-- πόδι, χάνοντας χρόνο. Πάμε άλλη μία: ο Ρέτσος ΔΕΝ είναι αριστερό μπακ.
-- Οι κεντρικοί μας αμυντικοί είναι αργοί. Πολύ αργοί. Τόσο αργοί, ώστε σχεδόν κάθε μπαλιά στη πλάτη της άμυνας να καταλήγει ευκαιρία. Εκτός από αυτό, όμως, όταν κληθούν να καλύψουν συμπαίκτη σε άλλη πλευρά, δεν έχουν καμία ελπίδα να επιστρέψουν εγκαίρως στη θέση τους.
-- Ο Σεμπά παίρνει φανέλα βασικού στο σπίτι του, και ανταποδίδει την εμπιστοσύνη. Πρώτος σε ασίστ στη Σούπερ Λιγκ -- και στον Ολυμπιακό, φυσικά. Βάζει και το δεύτερο καταπληκτικό γκολ, και σκέφτεσαι μήπως βρήκαμε το επόμενο σπουδαίο εξτρέμ. Μετά κουνάς το κεφάλι σου λίγο, για να έρθει το μυαλό στη θέση του, και απαντάς «με τίποτα»...
-- Ο Ελιονούσι συνεχίζει τις χαμηλές πτήσεις. Με το να ξεκινά μονίμως, δεν νομίζω ότι παίρνει βοήθεια από τον προπονητή. Πιστεύω ότι καλό θα ήταν να μείνει λίγο πάγκο.
-- Εκτός από το θέμα με την ταχύτητα και τη ροπή στο εύκολο λάθος, ο Ντα Κόστα εκτίθεται και από την επιλογή του Μπέντο να δοκιμάζει μακρινές μπαλιές. Ας αφήσουμε τον Καραγκιόζη, εθνικό σύμβολο (όπως είχε επικαλεστεί ο δικηγόρος του Σαραβάκου, την εποχή πριν η κόκκινη παράγκα καταστρέψει το ειδυλλιακό τοπίο του ελληνικού ποδοσφαίρου), να τελέσει τη γαμήλια τελετή του ήσυχα, χωρίς να μαζεύει μπάλες.
-- Στη φάση του πρώτου γκολ, ένας αμυντικός ακολουθεί τον Ιντέγιε, και ένας δεύτερος στέκεται αναποφάσιστος που πρέπει να πάει. Εκεί πετάγεται ο Καρντόσο και σκοράρει. (Και) γι' αυτό υπάρχουν οι αλλαγές: να ανακατεύεται λίγο η τράπουλα. Πάντως, αν ο Μπέντο σκοπεύει να δοκιμάζει δύο επιθετικούς, είναι πιο «ποδοσφαιρικά» λογικό ο ένας να είναι ταχύς και πιο μικρόσωμος.
-- Οι συχνές προωθήσεις του Φιγκέιρας είναι πολύτιμες απέναντι σε κλειστούς αντίπαλους (δηλαδή, σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια στην Ελλάδα).
-- Μακάρι με αυτό το γκολ να ξεμπουκώσει ο Όσκαρ και να πάρει μπρος. Πάντως, και παρά το γκολ, η φυσική του κατάσταση παραμένει μέτρια έως κακή.
-- Είναι απαράδεκτο να σου βγάζουν --τουλάχιστον δύο-- τόσο επικίνδυνες αντεπιθέσεις, όταν έχουν μείνει με δέκα παίκτες από το πρώτο ημίχρονο και θέλει δεκαπέντε λεπτά για να τελειώσει ο αγώνας. Ευτυχώς, χθες, ο Λεάλι είχε και την τύχη με το μέρος του, αφού στην πιο καλή φάση των Ιωαννίνων στο δεύτερο ημίχρονο, ο επιθετικός του ΠΑΣ έστειλε τη μπάλα στην αγκαλιά του.
-- Επειδή η μεταγραφική περίοδος πλησιάζει και τα κενά στο ρόστερ είναι τρανταχτά: ας φροντίσει η διοίκηση να κόψει τις φήμες από το ξεκίνημα και, ακόμα καλύτερα, να ξεκαθαρίσει πώς θα κινηθεί. Αν παντού αναφέρεται ότι θα αποκτηθεί ο Ιμπραΐμοβιτς και πάρεις τον Μάντζιο, υπάρχει θέμα. Οι καλοί λογαριασμοί, κάνουν τους καλούς φίλους.
-- Κυκλοφορούν διάφορες φήμες ότι οι παίκτες έχουν κακές σχέσεις με τον Μπέντο (ή, πιο ποδοσφαιρικά, ότι ο Πορτογάλος έχει χάσει τα αποδυτήρια). Είναι πιθανό να έχουν βάση, αφού αρκετοί παίκτες μπορεί να έχουν δικαιολογημένα παράπονα. Από την άλλη, σε όλα τα παιχνίδια-εξετάσεις του Μπέντο, οι παίκτες που αγωνίζονται (έστω αυτοί οι δεκατέσσερις που συνήθως επιλέγονται) έχουν σκιστεί.
-- Αν δώσεις βάση στους απέναντι, σύμφωνα με τη συγκομιδή βαθμών που θα έπρεπε να είχε ο Ολυμπιακός αυτή τη στιγμή, θα έπρεπε να αγωνίζεται για να αποφύγει τον σχεδόν βέβαιο υποβιβασμό. Και όλα αυτά, παρότι οι δύο από τους τρεις έχουν φύγει με τρίμπαλο.
-- Σε τέτοιο αγωνιστικό χώρο δεν πρέπει να γίνονται παιχνίδια. Οι ποδοσφαιριστές, ευτυχώς ή δυστυχώς, είναι επαγγελματίες και δεν πρέπει να διακινδυνεύουν να μείνουν με τους χιαστούς στο χέρι, επειδή το γήπεδο είναι βοσκότοπος. Και, φυσικά, αυτό δεν ισχύει μόνο για τον Ολυμπιακό, ο οποίος, άλλωστε, άντε να περάσει δύο φορές τον χρόνο από τα Γιάννενα. Ισχύει περισσότερο για τους παίκτες του ΠΑΣ, οι οποίοι ήταν φανερό ότι αντιμετώπιζαν εξίσου σοβαρά προβλήματα από το χάλι του γηπέδου.
Ο Πορτογάλος τεχνικός επέλεξε την πεπατημένη, δείχνοντας αποφασισμένος να ζήσει και να πεθάνει με τη σταθερή, εκτός από μία αλλαγή, ενδεκάδα. Συγκεκριμένα, η σύνθεση του Ολυμπιακού ήταν Λεάλι, Ρέτσος, Ντα Κόστα, Μποτία, Φιγκέιρας, Μίλι, Μάρτινς, Σεμπά, Φορτούνης, Ελιονούσι και επιθετικός ο Καρντόσο (αντί του συνήθη υπόπτου Ιντέγιε). Σε έναν άθλιο αγωνιστικό χώρο, ο Ολυμπιακός μπήκε δυνατά, κάνοντας δύο πολύ καλές φάσεις (η πρώτη με τον Φορτούνη να στέλνει τη μπάλα στην αγκαλιά του τερματοφύλακα των γηπεδούχων από το σημείο του πέναλτι μετά από καλή πάσα του Καρντόσο στο 1΄ και η δεύτερη από κεφαλιά του Καρντόσο μετά από άψογη σέντρα του Σεμπά στο 13΄). Από την άλλη, και οι γηπεδούχοι έχασαν τεράστια ευκαιρία με χαμένο τετ α τετ, μετά από μπαλιά στη πλάτη της άμυνας, στο 5΄.
Οι ισορροπίες του αγώνα άλλαξαν μετά τη κόκκινη κάρτα του Λίλα στο 40΄ για φάουλ, πάνω στη γραμμή της μεγάλης περιοχής, στον Φορτούνη. Ο Τρικαλινός μέσος εκτέλεσε και το φάουλ, το οποίο απέκρουσε, εντυπωσιακά και με δόση τύχης, με τα πόδια ο τερματοφύλακας των γηπεδούχων. Ευτυχώς, ο Πορτογάλος τεχνικός έκανε σχετικά νωρίς τις αλλαγές, πέρασε στον αγώνα τον Πάρντο στο 58΄ (στη θέση του --κακού-- Ελιονούσι), τον Ιντέγιε στο 65΄ (στη θέση του Φορτούνη) και τον Καμπιάσο στο 79΄ (στη θέση του Καρντόσο). Το σκορ άνοιξε ο Καρντόσο στο 68΄, από χαμηλή σέντρα του Σεμπά από τα αριστερά, ενώ το δεύτερο τέρμα πέτυχε ο Σεμπά στις καθυστερήσεις με βραζιλιάνικο τρόπο, μετά από πολύ καλή μακρινή μπαλιά του Μιλιβοόγεβιτς.
-- Γράφοντας για τα φετινά παιχνίδια του Ολυμπιακού, νομίζω ότι παθαίνω deja vu, αφού κάμποσα πράγματα παραμένουν ίδια.
-- Ξεκινάμε από την ενδεκάδα: μία μόνο αλλαγή, αυτή του Καρντόσο στη θέση του Ιντέγιε. Είχε, πάντως, λογική: στον άθλιο αγωνιστικό χώρο των Ιωαννίνων, ο --καλύτερος στο ψηλό παιχνίδι-- Καρντόσο μπορούσε να φανεί πιο χρήσιμος από τον all around Ιντέγιε.
-- Είναι θέμα χρόνου να σκάσει ο Μάρτινς, ο οποίος αγωνίζεται σε επίσημους αγώνες από την αρχή του Αυγούστου. Ήδη, κυρίως στον αγώνα με τον ΑΠΟΕΛ, αλλά και χθες, οι μεταβιβάσεις του δεν είχαν την ίδια σιγουριά με τους περασμένους αγώνες.
- Ο Ρέτσος βελτιώνεται. Στις αντεπιθέσεις, πάντως, όπως είναι και λογικό, θα αναζητά πάντα το δεξί του --καλό-- πόδι, χάνοντας χρόνο. Πάμε άλλη μία: ο Ρέτσος ΔΕΝ είναι αριστερό μπακ.
-- Οι κεντρικοί μας αμυντικοί είναι αργοί. Πολύ αργοί. Τόσο αργοί, ώστε σχεδόν κάθε μπαλιά στη πλάτη της άμυνας να καταλήγει ευκαιρία. Εκτός από αυτό, όμως, όταν κληθούν να καλύψουν συμπαίκτη σε άλλη πλευρά, δεν έχουν καμία ελπίδα να επιστρέψουν εγκαίρως στη θέση τους.
-- Ο Σεμπά παίρνει φανέλα βασικού στο σπίτι του, και ανταποδίδει την εμπιστοσύνη. Πρώτος σε ασίστ στη Σούπερ Λιγκ -- και στον Ολυμπιακό, φυσικά. Βάζει και το δεύτερο καταπληκτικό γκολ, και σκέφτεσαι μήπως βρήκαμε το επόμενο σπουδαίο εξτρέμ. Μετά κουνάς το κεφάλι σου λίγο, για να έρθει το μυαλό στη θέση του, και απαντάς «με τίποτα»...
-- Ο Ελιονούσι συνεχίζει τις χαμηλές πτήσεις. Με το να ξεκινά μονίμως, δεν νομίζω ότι παίρνει βοήθεια από τον προπονητή. Πιστεύω ότι καλό θα ήταν να μείνει λίγο πάγκο.
-- Εκτός από το θέμα με την ταχύτητα και τη ροπή στο εύκολο λάθος, ο Ντα Κόστα εκτίθεται και από την επιλογή του Μπέντο να δοκιμάζει μακρινές μπαλιές. Ας αφήσουμε τον Καραγκιόζη, εθνικό σύμβολο (όπως είχε επικαλεστεί ο δικηγόρος του Σαραβάκου, την εποχή πριν η κόκκινη παράγκα καταστρέψει το ειδυλλιακό τοπίο του ελληνικού ποδοσφαίρου), να τελέσει τη γαμήλια τελετή του ήσυχα, χωρίς να μαζεύει μπάλες.
-- Στη φάση του πρώτου γκολ, ένας αμυντικός ακολουθεί τον Ιντέγιε, και ένας δεύτερος στέκεται αναποφάσιστος που πρέπει να πάει. Εκεί πετάγεται ο Καρντόσο και σκοράρει. (Και) γι' αυτό υπάρχουν οι αλλαγές: να ανακατεύεται λίγο η τράπουλα. Πάντως, αν ο Μπέντο σκοπεύει να δοκιμάζει δύο επιθετικούς, είναι πιο «ποδοσφαιρικά» λογικό ο ένας να είναι ταχύς και πιο μικρόσωμος.
-- Οι συχνές προωθήσεις του Φιγκέιρας είναι πολύτιμες απέναντι σε κλειστούς αντίπαλους (δηλαδή, σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια στην Ελλάδα).
-- Μακάρι με αυτό το γκολ να ξεμπουκώσει ο Όσκαρ και να πάρει μπρος. Πάντως, και παρά το γκολ, η φυσική του κατάσταση παραμένει μέτρια έως κακή.
-- Είναι απαράδεκτο να σου βγάζουν --τουλάχιστον δύο-- τόσο επικίνδυνες αντεπιθέσεις, όταν έχουν μείνει με δέκα παίκτες από το πρώτο ημίχρονο και θέλει δεκαπέντε λεπτά για να τελειώσει ο αγώνας. Ευτυχώς, χθες, ο Λεάλι είχε και την τύχη με το μέρος του, αφού στην πιο καλή φάση των Ιωαννίνων στο δεύτερο ημίχρονο, ο επιθετικός του ΠΑΣ έστειλε τη μπάλα στην αγκαλιά του.
-- Επειδή η μεταγραφική περίοδος πλησιάζει και τα κενά στο ρόστερ είναι τρανταχτά: ας φροντίσει η διοίκηση να κόψει τις φήμες από το ξεκίνημα και, ακόμα καλύτερα, να ξεκαθαρίσει πώς θα κινηθεί. Αν παντού αναφέρεται ότι θα αποκτηθεί ο Ιμπραΐμοβιτς και πάρεις τον Μάντζιο, υπάρχει θέμα. Οι καλοί λογαριασμοί, κάνουν τους καλούς φίλους.
-- Κυκλοφορούν διάφορες φήμες ότι οι παίκτες έχουν κακές σχέσεις με τον Μπέντο (ή, πιο ποδοσφαιρικά, ότι ο Πορτογάλος έχει χάσει τα αποδυτήρια). Είναι πιθανό να έχουν βάση, αφού αρκετοί παίκτες μπορεί να έχουν δικαιολογημένα παράπονα. Από την άλλη, σε όλα τα παιχνίδια-εξετάσεις του Μπέντο, οι παίκτες που αγωνίζονται (έστω αυτοί οι δεκατέσσερις που συνήθως επιλέγονται) έχουν σκιστεί.
-- Αν δώσεις βάση στους απέναντι, σύμφωνα με τη συγκομιδή βαθμών που θα έπρεπε να είχε ο Ολυμπιακός αυτή τη στιγμή, θα έπρεπε να αγωνίζεται για να αποφύγει τον σχεδόν βέβαιο υποβιβασμό. Και όλα αυτά, παρότι οι δύο από τους τρεις έχουν φύγει με τρίμπαλο.
-- Σε τέτοιο αγωνιστικό χώρο δεν πρέπει να γίνονται παιχνίδια. Οι ποδοσφαιριστές, ευτυχώς ή δυστυχώς, είναι επαγγελματίες και δεν πρέπει να διακινδυνεύουν να μείνουν με τους χιαστούς στο χέρι, επειδή το γήπεδο είναι βοσκότοπος. Και, φυσικά, αυτό δεν ισχύει μόνο για τον Ολυμπιακό, ο οποίος, άλλωστε, άντε να περάσει δύο φορές τον χρόνο από τα Γιάννενα. Ισχύει περισσότερο για τους παίκτες του ΠΑΣ, οι οποίοι ήταν φανερό ότι αντιμετώπιζαν εξίσου σοβαρά προβλήματα από το χάλι του γηπέδου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου