Η… κορυφαία ελληνική ομάδα στην Ευρώπη

Ευρωπαϊκή βραδιά απόψε, και την τελευταία εβδομάδα η προπαγάνδα του hellas-evropi-alogotrofi βάραγε νταούλια, μαζί με όλα τα σάιτ και τις εφημερίδες, για τη φοβερή και έγκυρη, λέει, κατάταξη που δημοσίευσε η Ουέφα, και όπου αποδεικνύεται, ξαναλέει, ότι ο βάζελος είναι η «κορυφαία ελληνική ομάδα όλων των εποχών» στην Ευρώπη, αυτό κι αν το ξαναματαλέει. Να θυμίσω, κατ’ αρχάς, ένα παλιό ρητό, που λέει ότι οι αριθμοί είναι ο καλύτερος τρόπος για να πεις τα μεγαλύτερα ψέματα (ειδικά στο ποδόσφαιρο, όπου, π.χ., ένας παίχτης θα βγει απόλυτα εύστοχος, αν παίξει 2 λεπτά, κάνει μόνο ένα σουτ, η μπάλα κοντράρει σε πέντε σώματα και μπει γκολ: 100% ευστοχία, ανεξάρτητα αν η ομάδα του έχασε 5-1 ή αν κέρδισε τον τελικό του Τσου Λου).


Του RoD

Και ας πούμε και τα πράγματα με τ’ όνομά τους: πρώτα απ’ όλα, η εν λόγω στατιστική μετράει όλα τα ματς από καταβολής κόσμου (αχέμ, Κυπέλλου Πρωταθλητριών, ήθελα να πω), δηλαδή και τα ματς των προκριματικών, βάζοντας συνεπώς στο ίδιο επίπεδο μια νίκη επί της Άρσεναλ μες στο Έμιρεϊτς, ας πούμε, με μια νίκη επί της Καμπάλα (αχέμ, της Λίτεξ, ήθελα να πω, στην Ελλάδα). Αλλά κι αυτό είναι λεπτομέρεια (σημαντική, βέβαια, αλλά λεπτομέρεια), μπροστά στη διανοητική ακροβασία της συγκεκριμένης αποθέωσης του ευρωπέου. Κι αυτό, γιατί, με τα χρόνια, την έλευση του modern football και του Τσου Λου, ολόκληρο το σύστημα, και το παιχνίδι το ίδιο, έχει αλλάξει τόσο που οι συγκρίσεις μόνο γέλιο προκαλούν.

Τι σχέση έχει, ας πούμε, το να παίζεις σε ομίλους (οι οποίοι καταρτίζονται με το γνωστό σύστημα των γκρουπ δυναμικότητας), παιχνίδια μέσα-έξω σχεδόν τη μισή σεζόν κ.λπ., με το να κληρώνεσαι απλώς με κάποια ομάδα (που μπορεί μεν να είναι μεγαθήριο, αλλά μπορεί να είναι και μια απλή ομαδούλα του συρμού, αφού μόνο πρωταθλητές έπαιζαν) και να παίζεις δύο ματσάκια για να περάσεις φάση και να καταγράψεις νίκη; (Επαναλαμβάνω, μόνο πρωταθλητές, είτε από την Ισπανία είτε από την Αλβανία, και μάλιστα κι από παράξενες χώρες, που δεν υπάρχουν πια, όπως η ενιαία Γιουγκοσλαβία και η ΕΣΣΔ – τουτέστιν χωρίς Ουκρανία, χωρίς Κροατία κ.ο.κ.)  Πώς άλλωστε μπορείς να συγκρίνεις μια εποχή λιγότερων ομάδων, λιγότερων ξένων, λιγότερων χρημάτων και λιγότερων εκατομμυρίων, με τη σημερινή εποχή;

Είναι η ίδια ιστορία με τις «πορείες» στην Ευρώπη και την παραμύθα με τις συγκρίσεις. Τη σεζόν 1984/85, ας πούμε, ο βάζελος, για να φτάσει στα ημιτελικά του Πρωταθλητριών και να αποκλειστεί από τη Λίβερπουλ, έπαιξε μόλις έξι (ναι, 6) ματς, ένα εκ των οποίων με το… μεγαθήριο τη Λίνφιλντ απ’ το ΕΪΡΕ (τα άλλα δύο με τα εξίσου μεγαθήρια, Φέγενορντ, τρίτη  στο πρωτάθλημα Ολλανδίας, και Γκέτεμποργκ, τέταρτη στο πρωτάθλημα Σουηδίας εκείνη τη χρονιά).

Αλλά ακόμα και αν δεχτούμε τη λογική αυτών των στατιστικών, που καλές είναι για τα υπουργεία προπαγάνδας, αλλά καμία σοβαρή αξία δεν έχουν για την πραγματικότητα, μαζί με το ένα αυτό στατιστικό που αναπαρήγαγαν οι υπάλληλοι ΑΡΔ, η ίδια η Ουέφα δημοσίευσε και μερικά ακόμα, που μάλλον δεν ταίριαζαν με το μοντελάκι. Το ίδιο έγγραφο, ας πούμε, αρχίζει από τη συνολική ιστορική κατάταξη των ομάδων (all-time ranking) και εκεί τα στοιχεία είναι κάπως διαφορετικά, βάσει του συστήματος της Ουέφα, που αποθεώνουν οι προπαγανδιστές ως έγκυρη και αξιόπιστη πηγή:

16 Olympiacos FC

26 Panathinaikos FC

63 AEK Athens FC

Καταλάβατε ή πρέπει να το κάνω πενηνταράκια;